پرسش:
آيا امامان همه اموالشان را انفاق می کردند؟ یا اینکه مقداری از اموالشان را نگه میداشتند؟
پاسخ:
انفاق یکی از دستورات اسلام است که در قران و روایات اهل بیت تاکید فراوان نسبت بدان شده است خداوند در قران می فرماید :
يا أيها الذين ءامنوا أنفقوا مما رزقناكم». (1)
ای کسانی که ایمان آورده اید انفاق کنید
مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فى سَبيلِاللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فى كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَاللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ (2)
اما اسلام دینی است عقلانی لذا درباره انقاق که اینقدر مرود تاکید است نیز نباید جانب تعادل را رها کند
قرآن در تمثيلي ادبي براي مبارزه با افراط و تفريط در انفاق، اين گونه يادآور مي شود:
وَ لا تَجْعَلْ يَدَکَ مَغْلُولَةً إِلي عُنُقِکَ وَ لا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً (3)
و دستت را به گردنت زنجير مکن و بسيار هم گشاده دستي منما تا ملامت شده و حسرت زده برجاي ماني.
در آيه اي ديگر به صراحت مسئله انفاق را حد وسط و ميانه ولخرجي و بخل معرفي مي کند و مي فرمايد:
وَالَّذِينَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَکَانَ بَيْنَ ذَلِکَ قَوَامًا». (4)
«و کسانياند که چون انفاق کنند نه ولخرجي ميکنند و نه تنگ ميگيرند و ميان اين دو [روش] حد وسط را برميگزينند».
نکته مهم اين آموزه ها، افزون بر تعادل گرايي اسلام، حتي در امر مقدس و مهمي مانند انفاق و وقف، تأثير اين آموزه ها در پيشگيري از رفتارهاي افراطي در گرايش به وقف است. اگر جامعه شاهد اين رفتارهاي نسنجيده و غير عاقبت انديشانه باشد، و ببيند که خانواده واقف، در فقر و تنگدستي قرار دارند با اين همه اموال خود را وقف کرده که ديگران استفاده کنند و آنها نتوانند بهره ببرند، موجب واکنش و فرار از وقف کردن مي شودو وسوسه هاي شيطان صفت، کارساز مي شود که عده اي شعار مي دهند: چراغي که به خانه روا است، به مسجد حرام است.
طبیعی است که ائمه معصومین علیهم السلام طبق آموزه های قرانی عمل می کنند
طبیعی است که ائمه معصومین علیهم السلام طبق آموزه های قرانی عمل می کنند
امام علی(علیه السلام) مقداری ماسه را در دست گرفتند و ناگهان دست خود را باز کردند و باد همه ماسه ها را برد فرمودند اینگونه انفاق کردن درست نیست که انسان هر چه را که به دست آورد انفاق کند،دوباره مقداری ماسه برداشتند این بار دست خود را محکم بستند که ذره ای از ماسه ها از دست ایشان بیرون نریخت،و بعد فرمودند اینگونه انفاق کردن نیز صحیح نیست،باید تعادل در انفاق حفظ شود.امیدواریم تا زمانی که زنده هستیم اهل خیر باشیم و بتوانیم شادی بر لب خانواده ای بنشانیم و در انفاق متعادل باشم، چرا که انفاق و بخشش لذت بسیاری دارد و خساست باعث از دست رفتن نعمت و برکت می شود همانند درخت انگور که اگر شاخه و برگ اضافی آن را قطع نکنند ثمر نمی دهد.
1. آيات (بقره/ 195، 267)، (حديد/ 7)، (منافقون/ 10) و (تغابن/ 16)
2. اسراء/29
3. اسراء/29
4. فرقان، 67
موضوع:
دیدگاه جدیدی بگذارید