پرسش: در هفته چند روز من و همکارم که خانم جوانی است در دفتر محل کار تنها می شویم. من سعی میکنم در ارتباط با نامحرم حریم را حفظ کنم. اما در عین حال می ترسم این خلوت های طولانی مدت ختم به خیر نشود! برای اینکه این مدت به نحوی که رضایت خداوند را به دنبال داشته باشد، سپری شود چه راهکاری معرفی می کنید؟
پاسخ:
خلوت با نامحرم در صورتی که فرد سومی نتواند وارد آن شود به خودی خود حرام است و حتی اگر هیچ نیت سوءی وجود نداشته باشد صرف خلوت کردن با نامحرم گناه و حرام محسوب میشود. بنابراین اگر شرایطی که از آن صحبت می کنید به این گونه است که فرد دیگری نمی تواند بدون اطلاع و اجازه شما وارد این خلوت شود از نظر شرعی حرام و باید شرایط کاری خود را تغییر دهید.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «لَا يَخْلُوَنَّ رَجُلٌ بِامْرَأَةٍ فَمَا مِنْ رَجُلٍ خَلَا بِامْرَأَةٍ إِلَّا كَانَ الشَّيْطَانُ ثَالِثَهُمَا؛ هیچ مردی نباید با زن خلوت کند. چراکه هیچ مردی با زنی خلوت نمی کند مگر اینکه سومی آن دو شیطان است.»(1)
اما اگر در اتاقی که دو نفر نامحرم حضور دارند، فعلا فرد دیگری نیست اما هر لحظه ممکن است فردی وارد شود خلوت و حرام محسوب نمی شود. مگر اینکه ترس وقوع در حرام وجود داشته باشد که از باب پیشگیری و احتیاط باید این خلوت را با تغییر اتاق، تغییر ساعت کاری، اضافه کردن همکار، تغییر شغل و یا هر وسیله دیگری بر هم زد.
در هر صورت بدانید که شیطان و نفس اماره به صورت تدریجی و پله پله مومن را به گناه نزدیک می کنند. بنابراین حتی از مقدماتی که به نظر حلال می رسد ولی در واقع انسان را به گناه نزدیک می کند باید پرهیز کرد. این مقدمات شامل: صحبت کردن با نامحرم مخصوصا در مورد مسائل غیر کاری، لبخند زدن و روی باز نشان دادن، صمیمیت با نامحرم، شوخی با نامحرم، احساس و ابراز علاقه به او و ..... می شود.
پی نوشت:
اما اگر در اتاقی که دو نفر نامحرم حضور دارند، فعلا فرد دیگری نیست اما هر لحظه ممکن است فردی وارد شود خلوت و حرام محسوب نمی شود. مگر اینکه ترس وقوع در حرام وجود داشته باشد که از باب پیشگیری و احتیاط باید این خلوت را با تغییر اتاق، تغییر ساعت کاری، اضافه کردن همکار، تغییر شغل و یا هر وسیله دیگری بر هم زد.
در هر صورت بدانید که شیطان و نفس اماره به صورت تدریجی و پله پله مومن را به گناه نزدیک می کنند. بنابراین حتی از مقدماتی که به نظر حلال می رسد ولی در واقع انسان را به گناه نزدیک می کند باید پرهیز کرد. این مقدمات شامل: صحبت کردن با نامحرم مخصوصا در مورد مسائل غیر کاری، لبخند زدن و روی باز نشان دادن، صمیمیت با نامحرم، شوخی با نامحرم، احساس و ابراز علاقه به او و ..... می شود.
پی نوشت:
1. ابن حيون، نعمان بن محمد مغربى(363 ق)، دعائم الإسلام، مصحح: فيضى، آصف، قم، مؤسسة آل البيت عليهم السلام، 1385ق،ج2، ص214.